Umut öldü demiştim,
bilmedim senin var olduğunu.
Karanlığa bürünmüş hayatımı
yeniden renklendirdin.
Bir var olup bir yok olanlara inat
daima yanım oldun.
Özür dilerim umut öldü demiştim ,
ama anladım umut senmişsin.
Şer diye düşündüklerimiz
bazen hayr olabiliyormuş sonradan anladım.
Hiç aklımda olmasanda ,
yüreğime Devrim yapacak sendin bilemedim.
Hem aklıma hem de yüreğime Kraliçe oldun.
Umut tohumlarımı yeşerttin,
Özür dilerim umutlarım sarardı demiştim,
ama anladım umutlarımı yeşerten sendin.
Kayıt Tarihi : 9.4.2017 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yalçın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/09/umut-1354.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!