Umut Şiiri - Bilal Dursun

mevsimlerden sonbahardı.
dalından kopan yapraklar,
kendini rüzgara teslim edip,
sürükleniyordu uzaklara...
nereye gideceğini bile bilmeden.
bende onlar gibiydim.
birakmiştim kendimi hayatın akışına,
teselliyi meyhanelerde,
mutluluğu tuttuğum kadehlerde,
aramaktaydım
bulamayacağımı bile bile...

ve bir gün sen çıktın karşıma,
aniden,hiç beklemeden...
işte o an,değişti hersey bende,
işte o gün doğdu o umut
bana yasamı değerli kilan...
senle basladı yasama isteğim
ve sen oldun uğruna yasayacağım.