Umut Şiiri - Şevval Derin

Buğulanmış toprak
Elimde bir tutam tohum
Serpiliyor yavaştan
Ah o gece
İndiriyor apansız hüzünleri
Yıldırım gibi üşüşüyor
Üşütüyor beni

Yalnızlığım geliyor aklıma
Düşlerimde olmasa
Yabancıyım etrafa
Omzumdaki yükler
Kalkınca bir anda
Tutmuyor dizlerim
Düşüyorum o anda

Göğe baktım
Kalbim çoktan yıldız aramaya koyulmuş
İşte o anda kalkıyorum
Gece benim, gündüz benim
Süzülüyorum etrafta