neşeyi unutalı aylar oldu,
kederin müptelasıyım hayli zamandır,
gönlüm virane, ruhum haraptır,
köşesiz odalarda çektiğim, hep ızdıraptır.
aklımı devşiren kadın,
çaldın yakutumu gümüş kafesten,
bir virane ruh, bir de umutsuz sevdam,
söyle bana ne kaldı geriye benden,
karanlık, kapkaranlıktır bu yolun sonu,
bir ucunda ziyan bekler,
diğerinde münker nekir
yalnız iki yoldaş alır tekbir,
biri anam, öteki hasretlik babam…
Kayıt Tarihi : 13.2.2004 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Arif](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/13/umut-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!