Hanım hastalandı birgün, hiç yoktan…
Hastaneye gittik,hemen aldılar yatıya,
ilk defa ayrı kalmıştım ondan,
Hic sormayin sabah nasıl oldu ya…
O gece uyku girmedi gözüme....
Sabah öğrendim ki,bir oğlum olmuş,
Şükür Allahıma sağlıcaklı annesi de,
Ziyaret saatini beklemedim bile,,,,
Annesine çok Teşekkür ettimde,
Bir gül bile,,, veremedim hediye…
Adını Umut koydum,
Umutlarımı yaşatsın diye…
Gözleri gülüyordu,Hayat gerçeğimin,
Çıktık hastaneden düştük yollara,
Ve onları...
Bir taksiye bile,,, bindiremedim…
Bir hayattı bu, zorluklarla başlayan,,,
Umudumuz vardı bizi hayata bağlayan ,
Uykusuz geceler,sevinçler derken,
Oğlum üç yaşına basmıştı bile,
Anne,,Abba,,diye diye,,
Sonra.... Umudum 6 yaşına girince..
Ona bisiklet aldım binsin eğlensin diye..
Çabuk öğrendi maşallah binmeyi de.
Lâkin ... çok iyi binici oldu ya.......
Artislik yapacak, evin önu yetmemiş....
Iki kanatlı demir bahçe kapısından
Sokağa bisikleyle geçicek güya...
Bisikletin boynuzu takılınca kapıya..
Umudum düşerken başını çarpmış ya...
Yüzü gözü kanlar içinde kalmıştı..
Allahtan bisey yok.. kafa sağlammış,
Doktor 3-5 dikişle kurtardı..
Merak etmeyin demir kapıya bisey olmamış......
Ogün bugündür, O benim Umudum...
Benim umutlarıma umut lar katar..
A-bu hayat böyle sürecek, U mutlu lar..
Bir Umut,Bir Umutluya,Bin Umut katar..
Umutlu Mutluluklar…
06-05-2000
Muammer Şerif Çukur
Kayıt Tarihi : 22.8.2011 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle bir çıkmaza girmişim, Gelmiş geçmiş sormayın, Aslında sizleri çok özledim.. Yıl bindokuzyüz doksan altı, Elveda….İstanbul… Kaybettim İş güç,hayatın kollarına atıldım, Çalışıp çabaladım mecburen,,, Babam dedi,bir kız var evlendirelim… Olur dedim baba, Birde bakmış evlenmiş Aile reisiyim
TÜM YORUMLAR (3)