Herşeyin incelip koptuğu o noktada duruyorum.
Göğüs kafesimi parçalarcasına atıp duran o Allah'ın cezası kalbimle tek derdim.
Beynime hükmettiği dakikaları yudumluyorum,
İnce belli, çatlak bardaktan...
Kesilen dilim, ağzım, yüzüm
Umurumda değil.
Bir çift kırık kanatla deliyorum
Gökyüzünün matem siyanıhı.
İlk bulduğum kayaya çakılıyorum sonra tepe üstü...
Kendi kanımı içe içe karışıyorum denizin dibindeki kabuklara.
Kırık dökük bir düşe uyuyup,
Kumun suyu bulandırışına uyanıyorum...
Dokunup Kan buzulu parmak uçlarına,
Kendimden bir 'SeN' daha doğuruyorum...
Dilara YıldırımKayıt Tarihi : 5.3.2011 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilara Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/05/umursamaz-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!