Umumi İhtimaller Ülkesinde Şahsi Bir Dünya

(kadehimdeki okyanus)

ya yalnızlıktan öleceğim ya çoğul sevdalardan…
elim dudaklarım günahlarımız kadar yabancı sana
affet adını adımı adım adım uzaklaşan tanışmamızı
danışıklı ayrılık senfonisi / bir piç kurusu maestro
ne zaman bitecek duan daha platonizmi çökerteceğiz
mezarında çifter çifter dirilen ölüler gibidir ne de olsa
platonik aşkı benimseyen yeni yetme yalnızlar
paylaşılan aşklara sataşan devletler gibidir onların
bir araya toplanmış sevdalandıkları

ne geçmiş doğumla başlar ne gelecek ölümle biter
ne geçmişimi hatırlıyorum sevdalanınca
ne geleceğimi umursuyorum kotarılmış bir öpücük kadar
yaşamak desen şiirler kadar çığırtkan oluyor / onca
yaşamak’ın arasında yokmuş gibi uyuyor ve uyuyor

yarım hayat sana benzer aynada yalnız kalınca sözlerin
bakarsın görüntü orda sesin burda / bir yabancılık
bir yabancılık olmaz babam annemi döverse
bu ne yakın ihtimal olmaz olsun acımaklar

kalp krizi geçirirken gözlerimi hatırlayan varsa
varsa uyurken kokumu hatırlayan bir yosma
/ ki hiçbir zaman bilemeyeceğim bunu /
benim de dualarım uzar ve çoğalır belki

türbemi deniz kabuklarından yapın öldüğüm zaman
zaten ya yalnızlıktan öleceğim ya çoğul sevdalardan…