Ürkünç vakalarda suskun geçen, gözlerin
ışığında parıldarken, yakılan ağıtlarda yere
dökülen bir nehir, tarihin içinden geçen.
Sen sana, ses sese ulaşmadan kaybolurken,
anlayışın uçurumundan düşen çığlar, yolu
tıkadıkça artan sancılar, doğum tetikler, bir
kez daha var, elele tutuşur, hayale karışır,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta