Sabahın ayazında bir rüzgar var, hafiften
Gayrı derman beklemem ben tabipten
Birşeyler kopuyor içimden, garipten
Hayata dair bir umudum yok artık
Ağaçlar yaprak döküyorlar benim içimde
Hayat sanki son buluyor, tuhaf bir biçimde
Çırpınıp boğuluyorum, derin sular içinde
Hayata dair bir umudum yok artık
Güneş batıyor sırtımda, bir gece var gözümde
Karanlık mı karanlık, bir hava var serince
Bir ses geliyor uzaktan, dinliyorum, derince
Hayata dair bir umudum yok artık
Bir umut doğar belki, mavi gök delinince
Kara bulutlar dağılıp, bu zindanlık bitince
Toprak yeşil örtüsüne nihayet bürününce
Hayata dair bir umudum olur işte o zaman
Kayıt Tarihi : 27.2.2022 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.
![Ufuk Akpınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/27/umudun-zamani-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!