Maziye döndüm de dün. unuttuğum bir şey var...
Resimlerde rastladım, bakışlarım sende yar...
Sanki geçip giderken alnımda mahpusturlar.
Her vuslat umuduna bir çizgi attı yıllar...
Bu gönül mevsiminde, vakit ne yaz ne de kış,
Sevdadan bozma her şey, bütün dallar sararmış...
Aynaların önünde aciz kaldı bu beden,
Hasrete ömür verdim, artık ne geç ne erken...
Nerdeyim diye sorma, bir yolculuk telaşı,
Tan yeri ağarmakta, bende derin bir sancı...
Artık senden giderken bir meçhul yöne doğru,
Omuzlarıma çöktü umudun yorgunluğu...
Kayıt Tarihi : 2.5.2007 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Saygı Değer Ömür İnce (Öğretmenim) 'e Sonsuz Saygı Ve Teşekkürlerimi İletiyorum..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!