Umudun Umudu! Şiiri - Ömer Tirendez

Sevginin , mertliğin hasreti.
Huzurun kaçtığı, aşkın arandığı,
Duygular yok olan duygular...
Bu, bendeki beni aarayışımdı.

Akıl sır erdiremiyordum!
Madem faniydim, niçin yaşıyordum?
Bir sebebi yok muydu?
Olmalıydı, umutlarım vardı zaten...

İnsanoğlu , yükselmek amacında,
Bir yerlere , gelebilmenin savaşında,
Kimi önde, kimileri geride,
Umutlarının yolculuğunda...

Hayatım , bir sınav tadında,
Bir sınav , bir yarış içersinde,
Arzularıma, kavuşmak için didiniyorum,
Bunlar için yaşıyor ve ölecektim.

Ölmek dedim de!
Madem öleceğim be!
Niçin üzülürüm, boş yere?
Kafa patlatırım, her kedere...

Olanlaar, olmuş.Ben ise;
Dökülen süte ağlıyorum
Sanki, geri gelecekmiş gibi.
Nafile, giden geri gelmiyor...