İnsanlık ile övünürken
Bitkileri yerken afiyetle
Hayvanları aşağılarken
İnsanlık bitmiş tükenmişti.
Akıl sağlığını öğrettiler
Ruh sağlığını aşağıladılar
Asaleti saydılar kıyafet
İhenetle verdiler ziyafet.
Zaman çok kötü dediler
Her naneyi afiyetle yediler
Dürüstler yem oldu onlara
Umudun tükenişi ile vardık sonlara.
Kayıt Tarihi : 19.2.2008 18:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!