Yıllar yılı, umut edip beklerken
Birden bire, umuduma kar yağdı
Geleceğe güzel günler düşlerken
Düşlediğim, umudumu yel aldı.
İnce uzun umut dolu yolumda
Devden büyük engel çıktı karşıma
Boğuşurken, taşa çarpan başımda
Dert oluştu, umudumu yel aldı.
Hayallerle süslediğim umudu
Yele verdim kader eğdi boynumu
Kullandığım taştan sağlam kolumu
Kader kırdı, umudumu yel aldı.
Geleceğe bağlar iken gülmeyi
Orta yaşta, heder ettim kendimi
Hazanımda bekliyorken gülmeyi
Baharımda umudumu yel aldı.
Kul Yüksel’in, kesilince umudu
Düş kurmakla, geçer oldu hayatı
Hayat boyu düş kurduğu sonunu
Göremeden, umudunu yel aldı.
26 Mayıs 2015-05-26
Antalya
Kayıt Tarihi : 26.5.2015 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!