Umudun Merdiveni Şiiri - Küsuratsız Pi

elimde umudun merdiveni ile

dolaşıyorum tek başıma

kentin yasaklı duvarlarını…

kafamı kaldırıp düşünüyorum

aşar mıyım diye sınırlarımı…

hangi duvar engeldi görmeme

dallarında umut sarkan ağacı

gökyüzüne tutunmuş çocukları

güneşte tutuşmuş yıldızın aşkını

saçları dağınık göğün ressamını…

ayazda kalmış hava titriyordu

içlik giyse de içine işliyordu

insanların katıksız soğukluğu…

kafamı ellerimin arasına alıp

merdivene sarılır gibi sarıldım

çatılarda dolaşan düşlerime…

hangi tabu yasaklardı duymamı

özgürlük savaşçılarının çığlığını

dörtnala koşan tayların hırlayışını

sır taşıyan asi kitapların şarkısını

ütopya doğuran ananın haykırışını…

elimde umudun dinmeyen merdiveni

toplama kampından kaçar gibi

büyüttüm gözümde diktatörün hikayesini…

sararım ansızın gündüzü uyutan geceyi

çıkarım basamak basamak sözcükleri…

beynimin kıvrımlarına dayalı

düşçü şiirlerin umudu merdiven ile

uzanırım boyumdan büyük işlere…

✔ Küsuratsız Pi