Umudun mavi kapısı Şiiri - Ümmühan Yaşar 2

Belki...
Ne bileyim işte öylesine dedim!
Hani eskiden her telefon çalışında acaba sen misin diye bakardım.
Heyecandan kıpır kıpır olurdu yüreğim!
Sevgiden ağlardım.
Şimdi, ne oldu diye kendi kendime soruyorum?
Sanki yüreğim taş!
Beni mutlu eden şey nedir o zaman diyorum?
Sadece umut!
Gün gelecek, mavi umudun kapısı ardına kadar açılacak!
Sen,
Maviye bakarken hayran hayran...
Dönüp de bakacaksın bana diye bekliyorum.
Umudun mavi kapısi!
Kapının önünde bekleyen!
Hep bekleyen...
İşte o ben!