Umudun İçindeki Karanlık Şiiri - Ahmet Mb

Gok karardı onu öyle görünce,
Giydi üstüne siyah kabanını,
Süzüldü yüzünden yaş ince ince,
Eli sıkıktı ,pek yanmıştı canı.

Açtı büyük kırmızı bir kapıyı,
Çıktı ona duyduğu hasretiyle,
Kazandı umut gördüğünde Ay'ı,
Vardı hala kalbinde bir küçük hale.

Ama o his yine ayrılıyordu,
Sarıldı o hisse, bırakamadı,
Karamsarlık oldu şimdi bir ordu,
Yine de kahredemedi o adı.

Tekrar gitmek gelmişti ona saçma,
Yine de kurmuştu düşünü bunun,
Bu sefer kaçışı olmayan tasa,
Fark etmedi, ucundaydı burnunun ...