Umutlarım vardı her şeye rağmen
Yaşama dair, paslanmaya yüz tutmuş umutlar
Kimi bir çay bardağındaki dudak payı;
Kimi ise sonsuz bulutlar kadar uzaklar…
Hayatın kıyısında almak vardı nefesi
Gözlerde kurumaya yüz tutmuş bir yaş gibi,
Ağır ağır ilerlemeliydi yaşam…
Ve şakaklarımızda umut etmenin ayak izleri
Okunmamış, yazılmamış bir şiir olmak vardı
Ve gidilmemiş, varılmamış bir yola gidilmeli…
Ben, bendeki senin çığlıklarını bastırmaya uğraşırken;
Çığlıklarında, umutların alevi…
Kayıt Tarihi : 10.1.2008 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Utku Özbay](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/10/umudun-ayak-izi.jpg)
harikasın!
bir anne olarak
bir insan olarak
ayaydın bir gönülle
umuda
merhaba!
TÜM YORUMLAR (2)