Hayat bir garip yoldur,
Uzandıkça uzanır uzaklara.
İnsanoğlu bir garip kuldur,
Düşer gider bilinmez tuzaklara.
Kırık, dökük, darmadağınık,
Kalmışız yeni baharlara.
Umut verdik, güven sunduk,
Çaresiz insanlara,
Umudumuzu fareler kemirdi,
Atıverdi bizi karanlıklara! ..
Şimdi mahzun, şimdi üzgün,
Şimdi çaresiz kaldık,
Umut aradık uzaklarda.
Adam ithal ettik, yeniden
Umut olsun diye derinden! ...
Şimdi biz de diyelim:
'Titre ve kendine dön! '
Fakat, dönmez asla;
Çare? ....İnanmazsın amma! :
Damarındaki asil kanda! ...
Kayıt Tarihi : 30.3.2006 09:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!