Herhalde işlerin yoğun
Umudumu kestim artık
Ne sesin var, ne soluğun
Umudumu kestim artık
Avcıyım düştüm izine
Ulaşamadım tozona
Hasret kaldım gül yüzüne
Umudumu kestim artık
Bu sevda yakacak beni
Etmişsin oyuncak beni
Hayalinle bırak beni
Umudumu kestim artık
Beni bırakmaz mutsuzluk
Tıpkı güldeki susuzluk
Dost sayılır umutsuzluk
Umudumu kestim artık
Biraz umudum var ama
Derman olmazsın yarama
İstiyorsan hiç arama
Umudumu kestim artık
Binali'yim, sen bir Leyla
Hayallerle gönül eyle
Kavuştursun bizi mevla
Umudumu kestim artık
___________________21.04.2008
Kayıt Tarihi : 21.4.2008 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
doğadan koparılan insanın gitgide mutsuzlaşması,
mekaniğin çıldırtıcı hezeyanları çarpıyor durmaksızın ruhumuzun duvarlarına..
sevdalar iç çekiyor..
ve bireyin kendi kendine yabancılaşması başlıyor ...
beklenen dostluklardan umut kesiliyor. akıcı bir şiirdi..
teşekkürler..
TÜM YORUMLAR (2)