Çürümüş bir bedenim var,
Seni sevmeye ne hakkım var?
Heryerim yara bere içinde
Gözyaşlarım gibi.
En çok korktuğum,
Seni üzmek kapanmayan yaralarıma...
Seni çok sevdim,
Son umudum sensin benim.
Uzaktan sevmek meğer ne zormuş.
Hasretle alev alev
Cehennem ateşiyle yanar gibi
Hergece sana uzaklardan sarılıyorum.
Aklım sende kalmış.
Yaralarımın ilacı,
Merhemi senmişsin. .
Son umudum sensin benim...
Çürüsün varsın bedenim senin uğrunda,
Yanayım alev alev.
Seni sevmekten vazgeçmeyeceğim,
Sevmeye hakkım olmasa da.
Son umudum sensin benim...
Sonunda biliyorum kavuşamayacak olsak da
Senden vazgeçmem.
Asla asla mümkün değil bil yarim,
Uzaktan dokunuyorsun kalbimin en derin kuyusuna.
Son umudum sensin benim...
Biliyorum olduğum gibi seviyorsun beni,
İnan görmüyor senden başkasını bu gözlerim,
Seni seviyorum,
Uğrunda canımı adayacak kadar sevdam.
Son umudum sensin benim...
Tek gerçeğim sensin benim....
Güven Tekin
Kayıt Tarihi : 21.9.2024 15:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!