Umudum Umudun Olsun... Şiiri - Selim Salmaz

göz koymuşuz
gökteki güneşe
emanet verilen şu can
ana rahmine düştügünde
umutsuzluk yoktur heybemizde
doguştan umut ekilmiş
toprak kokan
ilk kundagımıza
sanmaki umut tükenir
yaralı, kanadı kırık
bir serçe düşüşünde

kaç çocuk vardırki
senin benim gibi
avuçlayıp
yüzünü yıkamış
munzur suyuyla
gelincikler içinde

şimdi cevir yüzünü
korkmadan bak
dogacak ilk güneşe
ne zamanki
umudu yok bildiginde
umudum umudun olsun