Umudum dar ağacında asılıyordu

Umudum dar ağacına asılıyordu.
Bindiriliyordum zorla bir uçurtmaya, rüzgâra çeviriliyordu göğüs kafesim, fırtınayla boğuşuyordum.
Yükseliyordum ait olmadığım gökmaviliklerine doğru, sürükleniyordu bedenim.
İplerim geriliyordu, asılıyordum özgürlüğün boynuna.
Dayanamıyordu bu çırpınışlarıma, kopuyordu prangam, savruluyordum bilinmezliğe doğru, dağılıyordum.
Çaresizce bir arayış, bir toparlanışa geçiyordum. Kırık dökük kaburgalarım sızlıyordu, ağlıyordu can içim.
Umudum dar ağacına asılıyordu.
Kendimden geçiyordum, ayaz'a yeniliyordum.
Titriyordu çenem, dilime düğümler atılıyordu birbiri ardınca, kilitleniyordum.
Güzel bir uyku bastırıyordu gözlerimi, tatlı bir yalana tekrar ve tekrar inanıyordum. Bırakıyordum tüm savaşlarımı, ellerimi sonsuzluğa açıyordum. Düşüyordum düşlerimin koynundan...
Umudum dar ağacına asılıyordu.
Buz tabakaları örtüyordu aciz vücudumu, lime lime doğranıyordu gözyaşlarım, çıkarsız bekleyişlerim, zayi edilmiş gençliğim, masum bakışlar arasında yok ediliyordu.
Ben ölüyordum Suzi, ölürken yine acı bir tebessüm ediyordum...
#Hasan_Akkuş