Gecenin mehtabında güneşi koklarken,
Çöp kovalarının dışındaki sahte güller gelir aklıma.
Dağların ardından içimdeki öksüze uzatırım elimi.
Yıkılır birer sırtlan, serçeler, bir bir akbaba.
Ve karıncanın o büyük ayakları...
Her şey engel olur.
Parmak uçlarımız bile bir birine...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
