Umudu Kestim Sevdadan Aşktan

Umudum kalmadı sevdadan aşktan yana,
Kol kola, sarmaş dolaş, el ele yürüyenleri,
Kıskanıyorum!
Ellerim cebimde başım öne eğik,
Bir tanıdık, dost, arkadaş bu halimi görecek,
Bu ne hal(?) diye soracak,
Diye korkuyorum…

Yalnızlığımı bir başıma yaşamalıyım.
Kayıp ilanlarında aranmalı,
Eksik, doğru, yanlış, ölçmek, tartmak gereksiz,
Yazdıklarım, yazamadıklarım,
Söylenmişler, söyleyemediklerim,
Hiçbir şeyin değeri kalmadı, anlamı yok,
Hiçbir şey umurumda değil artık.
Ben nefes alıp vermeyi,
Sen adımı ve cismimi unutacaksın!

Bir buzdağı gibi ağır, ağır eriyerek çözülmek,
Harabeye dönmüş gönül enkazı altında kalmak,
Yaşlı, tövbekar, kemik çuvalı Hint fakiri denli,
Bir hasır, bir hırka, bir kovuğa sığınmak,
Unutulmuş bir aşkın faili olarak yaşamak,
Bunun adı ölmeye yatmak…
Böylesine kırılıp bin parçaya bölünecek miydim?
Nasıl bir acıdır bu düşmeyen bilmez,
Verdiklerinden çok alıp götürdükleriyle anılır aşk!

2017. 04. 24 /