Kaç zaman eskittik umuda yelken açıp
Ayak uyduramadığımız hayat okyanusunda.
yoktan var ettik aslında hiç var olmayanı
Esir düştüğümüz yenilgilere sımsıkı sarıldığımız özgürlük ruhuna Ve Özlediğim eski benliğime
Kalmaya mı yoksa çekip gitmelere mi
Oluruna mı bırakmak yoksa akışı mı durdurmak
Ve yahut savaş mı açmak gerek senin olanı kazanmaya.
Belkide vazgeçmelisin vazgeçilmem hissedenlerden.
Uzaklardan nefret edip gözünün önündekine uzak kalana mı
Elindekinin kıymetini bilmeyene bilmem ne denir.
Gözlerimi kapadım karanlıktayım görmek istersem aydınlığı vazgeçerim ozaman vazgeçilmem sanandan.
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 09:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tüzün](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/12/umuda-yelken-acip.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!