Umuda Koşan Çocuklar Şiiri - Mehmet Çoba ...

Kimi çocuklar gecenin içindeki karanlığın kıskacında
Kimi yalnızlık içinde çaresiz
Kimi yapraklar gibi dökük
Kimi içinde çile izleri olan
Çok şey anlatan
Çakmak, çakmak
Gözleri
Her bir dizesi
Nefret
Dert
Ah anlatan
Bir şiir
Yanaklarına
Dökülen
Gözyaşı gibi
Kimi çocukların
Yüreğinde
Yanardağ ateşi
Kimin boğazından arşa tırmanan isyan nidası var

Dev karanlıklar içinde ayak altında ezilen şu yaşamda
Kimi çocuklar ateş çemberinde Kimide yokluğun kucağında
Kimi kurduğu hayallerle
Ayazlı
Karanlık gecelerde
Yıldızları düşleyerek
Yerle
Gök arasına
Özgürlük resmini çizen
Kimi de
Umut tuhumlarını
Çoktan yüreğine ekmiş
Güzel günler
Bir gün gelir diye
Elbet
O gün gelecek
O gün maviye boyanır
Kapkara buluttlar
Unutmayalım "Keser döner
Sap döner
Gün olur
Hesap döner" elbet
O gün elbet o gün
Bedeli ödenmemiş tüm günlerin hesabi sorulur

Çocuklar gördüm hepsi sıska, çelimsiz gözleri kocaman
Nefesleri buz kesilmiş
Gücüğnün soğunda
Başları çıplak
Karınları aç
Buz kesilen
Yalın ayakları
Kan revan içinde
Keşmekeş içinde koşuşturan
Bitmek bilmeyene
Acılara
Izdıraplara hamal olan
O çocuklar
Yürek tezgahlarında
Yarınlara aydınlık günler, özgürlük dokuyorlar

Çocukluklar gördüm güneşe doymayan hayalleriyle
Yaşam tepesine koşan
Elleri
Umut ile
Düş ile
Sevda ile
Özgürlüğe uzatan
Dünyada olan savaşlara
Baskılara, ihlallere, zulümlere "hayır" diyorlar

Mehmet Çobanoğlu
05.03.2020
İstanbul