Karanlık çöle bir nur indi,
Nurdan aydınlandı tüm dünya.
Yaşananlar ilim içindi,
Çölü kaplarken yeşil vaha.
Hem öksüzdü, hem de ümmiydi,
Doğruluktan yana emindi,
O en güvenilir kişiydi,
Adı Muhammedü’l Emindi.
Dünya bir altın çağa döndü,
Bin yıllık yanan ateş söndü,
Zaman ki; o ne büyük gündü,
Hasretle beklenen an geldi.
Oku dedi Cebrail bunu,
Örtünden çıkıp da bir uyan!
Rabbinden sana büyük sunu,
İnansın buna her okuyan.
O ümmiyken peygamber oldu,
Yaratılan şerefli kuldu,
İlmin içinde cehl kayboldu,
İnsan kendini böyle buldu.
O ümmi kişiden çıkan nur,
Hem aydınlatır, hem de korur,
İnananlara yüce onur,
Kur’an ki; herkes onu okur.
Saat:22:30 5 Nisan 2012 Perşembe
Kayıt Tarihi : 15.4.2012 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Bulut 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/15/ummiden-cikan-nur.jpg)
Şiirinizi beğenerek okudum.
Kaleminiz daim olsun.
Tebrik ederim.
rabbim şefaatına nail eylesin.........
TÜM YORUMLAR (4)