Ummadık Aşk Şiiri - Erhan Tabak

Ummadık aşk
Can yakarmış
Bazen

Çok zorda kalıpta
Kendi buğusunda boğulurmuş
Gözler

Mavi bir gökyüzünün
Hiçte mavi olmadığını
Anlarmış insan
Ve onun olmadığını
Aslında

Harabın bitap olduğunu
En kangren bir zamanda
Kapını çaldığınıda
Anlayacaksın
Geç olmayacak belki
Ama erken epey yol almış olacak
Kulağında fısıldanırken
Gözü yaş tutmuş
Gamlı bir 'elveda'

Hoşçakalla bulutlanıpta
Gidişle yağmura dönermiş
Hüsranın yüreğinde bıraktığı
Acı

Bir gökkuşağı parlar belki
Yeniden
Ama
Geçersen yeni'lmeden...