Ümitsiz Vaka Şiiri - Nazende Kaya

Senin koşarken düştüğün yerler
Benim sürünürken ölüp tekrar canlandığım yerler
Fazla bir alan bulamıyorum koşmaya
Ve düşüp takılmaya

Benki mağarada kaybolmuşum
Görebildiğim yerler artık hatıralardan ibaret
Geleceğime bakışım artık yaşlılığım olmuş
Saçlarımın beyazları artık gözlerime batar olmuş

Aşklarımın hepsi birer birer yosun tutmuş
Zaman benim için bir mezar
Yaşam ise düşünülmeyecek kadar vefasız
Yoğun ateş altındayım

Ve kaçmak yerine ateşe atlıyorum
Bir mavzer kurşunu bekliyorum yaşama inat
Evet geçen dakikalar kandırmaca
Ümitsizmişim karamsarmışım kimene

Bağlı kalmakmış hayata mutlu olmakmış alışınca
Dedim ya bunların hepsi kandırmaca
Herkezin yolu açık ola
Tabi yürünecek bir yol varsa......

SİESNAZHAK