serin güz rüzgarları okşarken saçlarımı
herşeye rağmen bir dışarının kokusu yüzyılımız
sen ki ayrılığın tınısı
bir gülüşündür anılarımın portresi
inatçılığı kendiliğinden acılarımın alev yalımı
beter bir aşk sınırlı değil izniyle burjuvazinin
önlüğüm beyaz yakam düşlerimle sararttığım mendilim
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta