zamanın kıskacında kıvranırken ümitler
saklanmış kara bulutun ardına kimbilir ne düşler
kurcalarken çeşmesini kara bulutun
damlalar eklenir birbirine sele dönüşür
köprüsünü yıkarlar gerçekle hayalin
bir boşlukta uçar şimdi
aydınlıktaki geleceği düşleyen ümitler
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta