Ne güzel bir nizam kurmuş Yaradan,
Her şey yaratılmış, haller içinde.
Nefsimiz şeytana uymuş sonradan,
Her şeyi bozmuşuz, diller içinde.
İnsan; mahlukatın en şereflisi,
Sırma gibi yüzde zülüf,
Boyuna hayrandır elif,
Her sözünde bin bir kılıf,
Niye beni sevmiyorsun?
Yüzünde sıra benlerin,
Feryat eder bülbül güle
Kalbimdeki bu feryada
Kim ağlaya kim güle
Bülbül güle gül bülbüle
Bülbül ağlıyor mu güle
Kim bile
Mademki seviyorsun,
Tat versene bal gibi,
Halime ne diyorsun,
Kaldım kuru dal gibi.
Hallerimi gör benim,
Söylesene, kim çeker bıraktığın dertleri?
Yoluna kurban oldum, kaç kurban daha gerek?
Birer birer güldürdün karşımda namertleri,
Yad ellerin bağından kırmızı gül dererek.
Bana bir kez gülmedin, yüz çevirdin daima,
Sen bilseydin bendeki sana olan sevdayı,
Ömür boyu diz çöküp gözlerime bakardın.
Güneşi söndürürdün, bahşiş verirdin ayı,
Dünyayı sevgilerin selleriyle yıkardın.
Zümrüdü Ankaları Kaf dağında bulurdun,
Beni besledin,büyüttün,
Ruhuma ruhunu kattın,
Oyuncaklarla oynattın,
Annem seni çok özledim.
Ninnilerinle uyuttun,
Kalbimi kalbine rehin verdiğim,
Gözlerinde gördüm acı gerçeği!
Sözlerinde fermanımı gördüğüm,
Yalancı dünyanın yaban çiçeği!
Bundan sonra sana bakmayacağım,
Sevmenin bedeli ne de ağırmış,
Benliğimi yerden yere çaldı yar!
Madem bana duyguların sağırmış,
Niye gözün gözlerimde kaldı yar!
Hiç bilmedi sol yanımda ağrımı,
Ne elemi gamı ne de kederi,
Sanki karşımıza aldık kaderi,
Dostluğumuz Kalû Belâdan beri,
Niye benden kaçıyorsun, desene!
Ne gamı kederi ne de elemi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!