keşke; elime alınca kelemim hiç durmasaydı,
mısralara benliğimle özdeşleşen
en güzel sözcükleri dizebilseydim birbiri ardınca
ustaca....
keşke; aklımdan geçtiği gibi yalın, yalansız
yaşadığım üç-beş günü, tattığım duyguları
aktarabilseydim sayfalara
yaşadıkça...
keşke; yorulmasa hiç kolum
yazsam, yazabilsem senelerce
hiç bıkmasam, vazgeçmesem
ölmeden evve ben de
hayatla yoğrulup, Ümit Yaşar olabilsem...
Kayıt Tarihi : 18.11.2008 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yirmili yaşlarda yazdığım bir şiirdi. ümit yaşar oğuzcan'ı çok severim. herkesin bir örneği vardır. ben de onu örnek almak istemiştim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!