Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri - Şair Ümit ...

Don deyip de geçmeyelim
Hepimizin iyi kötü bir donu var
Yünlüsü pamuklusu
İpeklisi naylonu var

Ayşe hanımınki fıstıki yeşil

Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan

Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla

Her şey güzeldi bir zaman, çok önce
Şehirler, insanlar, güneş deniz
Mutluluğumu görebilirdiniz
Çökmeseydi içime bu son gece

Ben sersemin biriyim
Oturmuş senin için aşk şiirleri yazıyorum
Ellerinin beyazlığından
Gözlerinin güzelliğinden bahsediyorum
Oysa sen
Bir ettir, kemiktir tutturmuşsun

Beni öylesine sev
Öylesine artır ki
Hep senin üzerinde kalayım

Bitmişse
Kızıllığını avuç avuç içtiğimiz sefalar
Öğleler, ikindiler çoktan geçmişse
Bir akşamüstü garipliği
Sarmışsa her yeri
Güneş devrilmiş

Bu nasıl sevgi böyle?
Bu nasıl tutku?
Bu nasıl özlem?
Ne zaman gözlerini görsem
Bir çoğalıyorum, bir eksiliyorum

Ne gariptir şu ayrılık günleri
Bir dosttan da, düşmandan da ayrılsan
Nedense bir tuhaf oluyor insan

Derin bir sizi giriyor içeri
Son bir defa bakarken caddelere

Süzülüp mavi göklerden yere doğru
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu

Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım

Düşünüyorum da; bir bakıma senden öncesi yok gibi bir şey
Çünkü senden önceki yıllar, sana hazırladı beni
Senden önce tanıdığım kişiler, seni bulduğum zaman değerini daha iyi
anlayabilmem için birer sebepten başka bir şey değillerdi
Sensiz anılarım seninle geçen bir günün anısı yanında o kadar kuru ve cılız ki!
Uzun yıllar amansız bir ölüşün içinde çalkalanıp durdum