ümit yaşar oğuzcan a
ne çarşaf ne yastık halden anlamaz yakınlık,
ne oldu güneşlere ben hep geceye kaldım,
nerede o şen şakrak çocukluğum,
içim doluyor yerli yersiz hıçkırık ?
diziliyor önüme ÜMİT YAŞAR OĞUZCANDAN dizeler;
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara.
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın.
Duyarsın,
Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın...(demiş usta)
diziliyor önüme ömrün en ağır yaralı yarımlık zamanları,
gitti gelmez gençlik yılları tıpkı içimin yolcuları.
kapandım şiir mabedimin en kuytu kutularının nemli odaları,
sen değil miydin harika ?nasıl oldu da düştün bu şairde beş kuruşa ?
hayal kurmak çok pahalı,üstelik meteleğim de yok umut sandığım da,
ne kadar lüksmüs mutluluk aslını yaşadığım hayatımda asılsız kadınlarla...
şimdi maziden ne kalmışsa aptallık madalyaları gibi boynumda,
ve yine ÜMİT YAŞAR OĞUZCANDAN BİR GÜN SEVDİĞİMİ ANLARSIN DİZELERİ AKLIMDA...
Kadir Berat
Kayıt Tarihi : 11.8.2017 22:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!