İstanbula yolun düşer de
bir şiir bırakmazsan denize.
Son lokmanda simidin;
son susamında bir göz hakkı değdiyse martıya
çözüver gitsin boğazın düğümlerini.
İstanbul boğazına...
Sirkeci iskelesinde sirkemiş suratlara bal süzerken
gözlerim galata kulesinde
benim içimde ÜMİT yaşar
ÜMİT YAŞAMAZ
Vedat'ın göçünde..
OF; be Hocam..Hüseyin hocam...içirme bana bu şiir denilen zıkkımı..
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 18.2.2009 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!