Ümit Ünal Şiirleri - Şair Ümit Ünal

Yağmuru özlemek.. Islandığımızda bir sobanın dibinde gülümseyerek titremek..
Paçalarımızdan dökülen damlaları saymak..
İstanbul'da bir başkadır su sıçratan taksilere küfretmek..
Balerin edası ile parmak uçlarında koşturmak..
Ve dönerci dükkanının saçagında..
Gelip geçeni seyretmek..

Bir hüzün çöker bazen nedensiz..
Ve bazen nedensiz ağlarız denize doğru..
Adını bile zor hatırladıgımız birileri gelir sıvazlar..
Sürekli hançerlenmiş sırtımızı..
Bazen adını koyamadıgımız hüzünler avuçlarız..
Parmak uçlarımızdaki acıyı umursamadan..

Yazmak istiyorum..
Ne olduğu.. kime olduğu çokta önemli değil..
İçinde bulunduğum zamanı anlatmak..
Veya geleceğe küfür etmek doyasıya...

Bu gece istanbul'dan..

Vatan Sağ Olur mu?

Gülemeyecekken onbeş ayrı ocakta yüzler..
Gerçekten vatan sağ olur mu ?

Hasan Önal’ım sarılamayacaksa anasına..

Bazen.. Ağlamaktan bıktığında..

Karşısına geçip bağırmak istersin.. O'nun duymak istediği herşeyi..

Dikersin gözlerini.. konuşamazsın..

İmkansız bir aşkın çocuğunun adı ‘ACI’ dır.. Her zaman itilip kakılmaya mahkum.. her daim kırılmaya müsait bir çocuktur O.. Aslında bir acı meyvedir..

Aslında O hiç istememiştir bunu.. Ama onu var eden sebepler o kadar büyüktür ki.. Onu var eden aşk o kadar kutsaldır ki.. O nun bir ömür yaşayacaklarını bile göze almasını sağlamıştır aşkın sahibine.. Acımasız yapmıştır.. bile bile ateşe atmıştır O çocugu..

ACI.. Ne kendini kendinden soyutlayabilir.. Nede var olmasına neden olanları unutabilir.. Onların yakasını hiç bırakmaz… İntikam alırcasına peşlerinden koşar imkansız aşkın sahibinin..

Soğuk bir kasım akşamında..

Kaldırımları sayarken evimin uzun yolunda..

Ağladığımı gizlemek içindir başımı eğişim..

Yine sözümde duramadım..

Ve seni düşünmemek üzerine kurduğum kalbimin çalar saati yine vakitsiz çalıyor..

Her gecemi sürecek bu işkence? Ve her gece ağlamaklı benim payıma düşen?

CEBRAİL İLE DİYALOG

Ü: Esselamun Aleyküm..

C: Ve aleyküm selam..

Güneşin batmadığı.. ışıgın sönmediği ülkeden..
Bir istanbul tepesinde ısınayım rüzgarıyla..
Adımın Ümit olmasının ne önemi var..
Ümitsizce dökülsün parmaklarımdan cümleler..
Gerçekliğini sorgulamadan içimi ısıtsın kelimelerin..
Kimsin.. necisin.. neredesin..