Biz erkekler....
Aslinda biz koca bir baş belasından öte değiliz! ! ! Kimi zaman koca modunda, kimi zaman sevgili, bazen manyak bir abi, kardes, yada yaramaz bir oğul... Yaktık, yıktık, acıttık, dövdük, sövdük, ağlattık, aldattık! Ne yaparsak yapalım yıldıramadık... Çünkü o kadar narindiki yürekleri, onca şeyin icinde, bazen bir çiçek, bazense sadece bir çift guzel sözle bile, bütün olumsuzluklari silip attılar Ve yine, ve dahada fazla sevdiler...
Sormadık, cevap da vermedik!
Düşünmedik, üşendik!
Konuşturmadik, fikrini sormadik!
Varlığına yazılmış, mısralar dolu gözlerimde,
Yanaklarımdan süzülen de sen, ince ince,
Herşeyin başlangıcı bağlıysa bir bitişe,
Ya da her bitiş bir başlangıçtır....
öyle birsey işte..
Benim "HERBISEYIM" ol istiyorum.
Mesela "KARIM" OL...
Annen aradığında bana ver telefonu açmam için, muhabbet edelim onunla ben seni şikayet edeyim, sonra o da sana kızsın... Her gece koyun koyuna uyuyalim, her sabaha dudak dudaga uyanalim... Herseyi birlikte yapalim, mesela ev temizligi. Her zaman ben dagitayim sen topla, ve bana soylen:D Bana kiz bagir cagir hatta saatlerce konusma ama hep en sonunda koyun koyuna uyuyalim...
Sonra "COCUKLARIMIZIN ANASI" OL...
Her gece sirayla kalkip bakalim onlara.. Hersey esit olmali mesela 3 kere sen, 1 kere ben.. bana altini degistirmeyi ogret ki, sen degistirirken olup olmadigini kontrol edebileyim :) okula basladiklarinda sirayla goturelim okullarina, oglumuz askere gideceginde sen el sallayip gozyasi dok, bende gozlerini silip sana teselli vereyim.. dugunlerinde karsilikli gobek atalim, torunlarimiza " sen beni, yok ben seni tavladim" gibi, ikimizde birbirimize atalim her sucu ve anlatalim :) bazen baston bastona birbirimize girelim, kafamda kac baston kirarsan kir :) ama hep en sonnunda koyun koyuna uyuyalim...
Bazende "SEVGILIM" OL..
Hic kimse yalniz degildir....
Hani hep derler ya;
"hersey ust uste icinden cikilamaz hale geldiginde korkma! tam da o zaman kaderin degisme noktasidir..."
O zaman kadercilik yapmayi birakip biraz da kendine guvenle, asilamayacak bir engelin olduguna inanmiyorum...
Neydi her akşam, umarsız gülüşlerde kendimi kaybettiren?
İlmek ilmek işleyen neydi içime seni?
Sen mi o kadar güzeldin,
Yoksa, o güzelliği, o an sana bu şehir mi bahşetti?
Omuzlarına saçların dökülüyordu,
Bir gece dudakların çatlar...
Aylardan temmuz, günlerden perşembe...
Akdeniz yazıldığı gibi okunur bu mevsimde...
Ellerin hiç olmadığı kadar kuru,
Oldukça susuz ve uykusuz gözlerin...
Ve bedenin,
Bir gece yanında kimse olmayacak,
yada olanlar, olmasi gerekenler olmayacaklar.
bir an seni eğlendiren insanların
Aslında ağladığında gözlerini dahi silmeyeceklerini
Sen ağladığında anlayacaksın!!!
Ama kırdığın kalplere cokdan kırıkları batmış olacak....
her gece kısacık şiirler yazıyorum sana,
ellerinden, gözlerinden ve yüreğinden bahseden...
hergece bir dünya adıyorum uğruna,
senin hükmüne, canını bahşeden.....
aklımın almadığı sorulara,
yüreğimden cevaplar veriyorum,
En cok da dogarken aldigin ilk nefesi merak ediyorum!
Verecegin son nefeste yaninda olabilmek ümidiyle!
Sonra memleketinin havasini merak ediyorum,
Cigerlerine ilk cektigin o havayi ve sonra,
Ilk adimini attigin topraklari
Ilk soyledigin heceyi
Arsızca soyduğumuz aşk,
Şimdi hayat kadını oldu!!!
Sahte saadet uğruna her gece,
Bambaşka tenlerle buluştu...
Ve Artık ''AŞK''
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!