Ümit Şafak Şiirleri - Şair Ümit Şafak

0

TAKİPÇİ

Ümit Şafak

—Konuşma çizgisi yoktu

Cümlelerin başında

Yalnızca ses…

Devamını Oku
Ümit Şafak

Okeye dördü aramaya benzemez
Tabutunu taşıyacak dört kişiyi bulmak
Bizim buralarda delikanlıya yakışmaz
İmama tabut taşıtmak
Onun için dört kişi ölmek yetmez
Beş kişi ölmek gerekir…

Devamını Oku
Ümit Şafak

Bak
Gördün mü
Karanfillerde
Solarmış
Kurumuş
Güller

Devamını Oku
Ümit Şafak

Durma Üzül! ..
Tutmaya çalıştığın son daldaki kül
Yangından çıktığına delildir...
Sen bırakıp atlamayı düşünsen bile
O dal senden vazgeçmeyecektir...

Devamını Oku
Ümit Şafak

Dur!
İlk önce otur...
İçecek bişeyler söyleyelim.
Yada kalkalım sahilde, öyle inceden yürüyelim.
Anlatacaklarımın yanlızlığım kefili
Takribi yarım saat sürmez

Devamını Oku
Ümit Şafak

Tanıtım amaçlı bi cehennem turuydu dünya
ve sağımdaki meleği düşürdüm bu yüzden ne yapsam günah
ne yaksam mekruh ne içsem haram ne söylesem yalan ve ne sevsem zina falan…

Düşüncem aklımı siktireylerken geceleri,
Bir kalemin kâğıda sürtünme sesinden muaf

Devamını Oku
Ümit Şafak

Cennet dedikleri yer

Yatağının boş olan kısmı olmalı...
Ve cehennem azabı

Aramızdaki mesafeyle doğru orantılı! ...

Devamını Oku
Ümit Şafak

Dur!

Yani git de biraz,

Sonra dur.

Devamını Oku
Ümit Şafak

Canım dediğim iki heceden oluşan bir kelime değildi cümlelerin başında...
Canım dediğim iki ruhtan oluşan bir suçtu aslında,
Bir ruhtan
Diğerini yaratan...
Yani suçluyum şuanda
Cnm...

Devamını Oku
Ümit Şafak

Yalnızlık bir koydu,
denizin karayla birleştiği. Sakinliği gözleri ıslatan, bazen ay ışığının denize karışmadan öylece beklediği ve kendinle muhabbet etmenin deliliği yada unutamadığının hayali yanında bir alkol ekşiliğiydi yalnızlık...

Yalnızlık bir koydu!
Yolumu bulamadım. Her yolun sonunda bir çift göz, her gözün içinde yine kendimi gördüm. Şafak sökerken üzülürdüm. Şimdi şafakla beraber geri geliyor özgürlüğüm...

Devamını Oku