Mitralyözün gözünü diktiği yerde
Tarihten sarkan acılar çiğdem çitler
Bacaklarım hiç titremez
Göğsümde bir yumuşak huzurlu zemin
Ben bir Chopın, bir Beethoven, bir Mozart oluyorum
O’ nun o ince parmaklarında
Aralık, yüzüne şiir ekilen ay
Bir Attila İlhan selamlaması gibi sevgilileri
Saatler oniki
Gece yayar katran örtüsünü
Gelmezsin bu saatin köründe de
Şimdi blr başka güne devrilir hasretim
Ey çocuk!
Dağlar saçlarını taramış gibi
Gözlerin yorgun bakıyor
Sanki Fırat, sanki Dicle, sanki Gediz birikmiş damarlarında
Kafam bir taş plağı
Evire çevire döndürüyor içinde
Güzel şarkılar, güzel dudaklarda sekiyor
Dağda gencecik ceylan gibi
Sessizlik sokağı sarar
Konuşmaların boş kovanları yere dağılmıştır çoktan
İlk kim söylerse söylesin ayrılığı
Katil maktül yer değiştirir en fazla
Bir yürek büyüttüm
Aşkların imkansıza düşmüşünden
Bir ayrılık topladım dikenli bahçelerden
Bir ağlamak doğurdum
Gece kaç hece daha uzar
Bilinmez ki
Bu dağlatan sensizlikte
Yutuldum tüm bilyelerimi bu beklemede
Sana bir zarf bıraktım, mektupsuz
Sen yaz istedim, kalemini bulursan uzanamadığın günlerin cebinde
Ezberlediğim şarkı yok demiştin bir keresinde
Ben de ezberlediğim şiirleri unuttum şimdi iyi mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!