Aldım son bir gayretle masamdaki kadehi
İçtim kendi gönlümce ümit kapılarında
Bağırdım avaz avaz şu kötü kaderimi
Sesim kısık gözüm yaş ümit kapılarında
Neden dedim kendimce bahtımdaki karaya
Zaman derman olmuyor gönlümdeki yaraya
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta