Ümit Işıkdağ Şiirleri - Şair Ümit Işıkdağ

Doğruyu eğriyi bilemez oldum
Neden intikam var bu dünyada
Sesim kısılıdı duyulmaz oldum
Anlaşılmak çok mu zor bu dünyada..

Adını bilmem sanını bilmem

Düşündüm taşındım kelimem bitti
İnternetim ise dört mega bit’ti
Yaramıyor bak bu hız ne şiir yazmaya
Ne vezinsiz bu şiirde mısra dizmeye

Aç bir blog önce gönlün şenlensin

Gün döndü artık, sırtım çok ayaz
Sen gelmedin, bak yine bu yaz
Hanımeli ağacım çiçekler verdi
Kör talihim bana gülmedi biraz

Aşık olmayı bile, unuttum gayri

Damla su olsaydım keşke
Engin denizinde sonsuzlugun
O zaman anlardım belki
Gece ve gündüzün ne kadar kısa olduğu
O zaman belki sevda denen duygunu da
Ne kadar dünyevi olduğu anlardım

Belki yarın yağmur yağar
Toprak ıslanır da
Toprağın yağmura sevgisi gibi
Seni sevdiğimi anlarsın

Belki sevgi tomurcukları

Sen dur
Ey ırmak dur
Dur demekle
Hangi ırmak durur

Sen çağla

Ay karanfil renginde
Ve yıldızlarda taze bir hüzün
Bir yalnızım,ıslığımda
Cümle derdim kördüğüm

Kalp emrine amade gecenin

Ay Ekim de değil ama,
Hala aklımda eski zaferlerimden
Kalma sonbahar şarkıları
Her sonbahar sana tutunurken
Şimdi aklımda sensizliğe yazılmış
Mısra parçaları

Kalbimin dağlarında
Onca karlar toplandı
Bir ayrılık çığlığı
Ve şimdi çığ vakti

Benim gönlüm bir derya

bir kaç karalamaya kalp sızısı gider mi?
seni bugün anmasam bendeki sen biter mi?
yalnızlığın içinde dipte sevda yarası
karanlıkta kaybolmuş gözlerinin karası
ben asla unutmadım senden son kalanları
hiçbir zaman sevmedim seninle son anları