Ne kalpmiş...
uç uca ekledim sigaramı
dumana boğdum is tutmadı...
her gece alkole yatırdım...
doymadı..
yalan aşklara sattım..
her uyanışım düne
yarına sabahım yok karada gecede
ıssızım zalimlerin elinde
karanlık kalbime ışığım yok
varlığım bir iki söze teslim
hayatın yanlız kapılarını çalmışım
ses veren yok
mutluluğu görürken bulutlarda
zindanım oldu gökyüzü
prangam oldu gölgem
Kafamı sen yerine
Ateş kusan namluya yasladım
Gözyaşlarımı mutluluğa değilde
Dipsiz kuyulara akıttım
Sen yerine boşluğa sarıldım umarsız
Çoğu sabah geceye uyandım
Akmaz sandığım
gözyaşlarımın
kalbimdeki girdabına düştüm
bakarken göremediklerimi
kör sandığım gözlerime resmettim
duymaya hasret kulaklarımda
Yorgunum yaşadığım yıllara
Dargınım yanlızlığıma
Ver misketlerimi oynamıyorum artık
Ey hayat artık yanlızsın
Yeni dostlar buldum
Adı yaşam olan
Zaman sadece bir kavram
Gelip geçen hayat aslında
Her gecenin sabahına
Hayatı kurmalıyız bizi uyandıran
Bütün randevuları zamana değil
Hayata
Şu an sebebsiz ağlıyorum
İlk defa hüzün yüklü değil
Gözyaşlarım
Bilmesemde sebebini
Aldığım soluğu gördüm
Kışın buz kesen ayazında
Her sabah bir kış geçer
Penceremden
Her geceme güneş yükselir
Batıdan doğuya
Ve her yeni güne ben doğarım
Uzun yıllar hüküm sürmüş
Sığınacak kuytu bir kucak
Belki sıcak belki soğuk
Ama benim olacak
Sorgusuz infazsız saracak
Ruhumu okşayacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!