Ümit Bu Ya Gözde Şiiri - Fikret Kanat

dün gece bir dostum aradı Gözde
çok dertliydi konuştuk biraz
konu yine benim muzdaripliğim
yalan sözler, sahte yüzler,riyakâr insanlardı
artık tanıyamıyorum diyordu Gözde
tanıyamıyorum kim sahici dost
kimin ki lafta, kimin ki sözde
o telefonu kapattı beni bir derttir tuttu
sabaha kadar uyku haram bana
ruhumu bu sözler narkozla zaten uyutttu
geçtiler gözümün önünden
can ciğer kuzu sarmalarım
mükemmel dost bildiklerim
belki de öyle düşündüklerim
bu düşüncedir işte Gözde bu düşünce
dondurur ruhumu, Ağustosta titretir
anlarsın Gözde sen de anlarsın
Allah düşürmesin hayırsıza düşünce
bir çoğu başladı ya! bismillahla
iflah etmedi hiç biri ondurmadı
kem talih, kara baht gönül yuvama
bir muhabbet kuşu kondurmadı
söyle var mı Gözde daha büyük bir acı
vurulmaktan dost denilen silahla
gayri merhem kapatmaz,sargı tutmaz
boğum boğumdur içimde sancı
sen bilirsin belki dilcisin ya Gözde Bacı
kaldırdı mı TDK vefa denilen sözü
ne karşılıyor lügâtta ahd-ı vefayı
hoşafın yağı kesilmiş posası bu
peki nerede kaldı canım,özü
tanınmaz insanlar tanınmaz canım
rol alıyorsa,yıldız olmuşsa
''Dostluk'' adlı oyunda
kapanır perde biter oyun
kalırsa ne mutlu çerez tadı damağında
çöl yeşerir,gün olur devran döner
bilirsin canım sen de bilirsin
doğunca güneş yıldızlar söner
eden bulur diye bir laf var ya hani
çok düşündüm,çok taşındım
hiç bağlar tarafı yok beni
haketmedim bunları
hiç haketmedim canım
aktı dostluk uğruna gözyaşım
empati dediler ben bilmem nedir ne değildir
akrostiş şiir oldum bir dostumun yerine
kiminin düşündüm cep harçlığını
kiminin kaygısını duydum yalnızlığının
kiminin ilaç oldum türlü derdine
kimini döndürdüm özüne kendine
kaldırdım hepsiyle maddiyatı aradan
ben görmedim hiç rastlamadım
yeğ tutan dostluğu paradan
işte böyle Gözde işte böyle kardeşim
hep aldandım hep aldatıldım
çoğu zaman üç beş kuruşa satıldım
insan grift çözebilene aşk olsun
grameri yok literâtürü yok
internette arama motoru
takılınca ansızın aklına
insanla ilgili bir soru mesela gece yarısı
kimi dürtersin ya da uyandırırsın
hangi doktoru
ilacı yok,Lokman Hekim sele kaptırdı
o mucizeler yaratan iksiri
kan değil kusamazsın,bir kalemde silemezsin
çürük diş diye söktürüp attıramazsın
ince bir sızıdır Gözde ince bir sızı bu
yürek denilen yerde düğümlenen
gecenin bir vakti başlayıveren ansızın
takvime baktım yıl ikibin beş onbeş ocak
ömür yarıyı buldu bulacak
yine de karanlık değil doğan günüm
bir önceki günden
ümit bu ya Gözde
yarınlar aydınlık''FERDÂ'' dünden
dediği gibi Seneca'nın:
(ey hayat! ölüme şükret; seni,onun yüzünden seviyorum.)
bulunacak bekliyorum bulunacak
her şeye rağmen bitmediğini dostluğun
doğacak gün kadar biliyorum
çünkü ben insanlığı seviyorum.