HORLAMA BENİ
Fazla naz aşık usandırırmış
Dikkat et incitip zorlama beni
Sevilen seveni hep kandırırmış
Aklına estikçe horlama beni
Ol Haydar ki Hüdaya kul olurken
Coşa gelip lebbeyk diye buyurdu
Fena fillah makamını bulurken
El hay onu asumana duyurdu
Seyr-i sülük için zara giderken
Asırlardır yanarım coşkun nehir söndürmez
Takvimlerden gün düştü hüzün yakar gönlümü
Gönül göçe azmetti hiç bir şehir döndürmez
Yaz ayında dondurur güzün yakar gönlümü
Bir deryaya düştüm ki taşıyacak salım yok
HUZUR
Mecnunu Leylayı bir yana bırak
Kerem ile Aslı murat aldı mı
Sevilen sevene her zaman ırak
Ferhat ile Şirin huzur buldu mu
HUZUR BULAYIM
İnan kahrolmamın sebebi sendin
Böyle olmasını kendin istedin
Ruhumdan uzaklaştı artık bedenim
Ne olur uzak dur huzur bulayım
HUZURLUMUSUN
Uzatma hiç uzatma gel sevdiğim
Çabuk gelir geçer ömür dediğin
Hicran çöktü bumuydu istediğin
Yaşerken öldürdün huzurlumusun
GÜN BİTTİ
Gün bitti ay geçti yılı hiç sorma
Tıkandı her taraf yolu hiç sorma
Kırılan tuttuğum dalı hiç sorma
Kalbine sor ben her zaman ordayım
Küpte sirke doluysa baldan haber sorulmaz
Dertli gönül koşsa da yar peşinde yorulmaz
Sevda yele döndüyse saniye desen durmaz
Şayet vakit geçerse hiç boşuna uğraşma
Fazla naz usandırır sakın haddini aşma
Suçumu kusurumu bana sen söyle
İşte geldim huzurdayım hakim bey
Bu nasıl acayip bir dertti böyle
Karşınızda hazırdayım hakim bey
Sordun söyleyim bende gör derdi
Hasretimi al kanıma buladım
Hal bir yanda dil bir yanda ağladı
Fidanımı göz yaşımla suladım
Dal bir yanda gül bir yanda ağladı
son yolculuk belkide son bakışım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!