gidilmemiş yolları
söylenmemiş sözleri
yarım kalan tutkuları olan.
"Her sevdalı verdiği sözü geri alacak" demişti bir şair;
Sevmekten gidince.
Bense bir nefes ötene gidemiyorum.
51 yıl 9 ay ve 4 günden fazlasına yeter;
Yokluğunda gülüşüne sarılıp daldığım düşlerimden ötesinde gördüğüm hasret,
Varlığında uzaktan sevişmelerin kızarttığı tenimde
Ayaklarım, zavallı ayaklarım
Akılsız başın cezasını değil de
Derdimin ağırlığını çeken ayaklarım
Gönlümün ve ömrümün çilesini süren
Ayaklarım
Ne çok yordum sizi
Bugün mutluyum
Ahh bir kere daha boynunlayız,
Sarsılıyor tüm vücudum tatlı bir sarhoşlukla
Senin kollarından gelen
Sarsıcı, ama yaşamın meyvesi.
Bir sandalın kumsala sarılışı gibi
Düşmanım sensiz soğuklara
Ve de mevsimsel sıcaklara.
Ah bakışıyla baharı getirenim
Kavuşsun ellerimiz
Çekilsin soğuk
Sonra gönlümüz bahar,
Çöz düğmelerimi sevgilim
Yüreğimdeki bukağı engel değiş sevişmeye
Hangi ağır ceza
Engeldir seni sevmeye
Ne yaptım ettiysem
Çıkamıyorum, kaçamıyorum yörüngenden.
İlla adımladığımız o caddelerde
Bi soluk alıp dinleneceğim
Ama nefes alamayacağım.
Yerden yüksek oynadığımız parklarda
En değerli hazinemize yalın ayak, çıplak yürek
Bizi davet eden gizem!
Biz geldik...
Kapınızdayım Sevgili
Heybemizde en değerli anılarla
Sizde canlanmaya,
Bir sene dört ay on bir gündür yazmıyorsunuz.
Aslında bunu yazmak için girmemiştim.
Lakin içimi sustum.
Canımı yaka yaka yutkundum.
İnsan sevdi miydi, buna bir çare düşünmeli.
Gel gör ki öznesi çarenin kendisi.
Ne çok şey anlatıyor şu ekinoks.
Ahh 23 Eylül.
Ankara'ya sonbahar geldi
Tıpkı ömrüm gibi
Güneş iyi ısıtmıyor artık
Haydi gel de baharları getir, ısınalım.
Koca şehirde çok yalnızım.
Varlıklar içinde en yoksun,
Çünkü sen yoksun...
Ne yapıyoruz,
Bir deyiver ne olur ne yapıyoruz?
Bana bir cevap borçlusunuz!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!