Ümit Alphan Şiirleri - Şair Ümit Alphan

Ümit Alphan

Babamdı ve adamdı.
severdi emekçi elleriyle beni.
acıtır dururdu.
Olsun...
Nasırı da severdi beni.
Pos bıyıkları vardı hafif yemek bulaşmış.

Devamını Oku
Ümit Alphan

ÇİZGİ
Al eline, ağaç dalından kopmuş sopa.
Doğumu temsilen sapla.
Bir çizgi çizmeye başla kumsala.
Kumları yara yara.
Olabildiğince düz olsun.

Devamını Oku
Ümit Alphan

Beyaz kağıdı niye öptü ki?
Mürekkebin kokusunu içine çekerek.
Bir küçük mühür koydu altına gözyaşıyla.
Adı sevgilin, soyadı seni gerek.

Görmediği çocuğundan bahsetti.

Devamını Oku
Ümit Alphan

Esne bakalım ağzın yayvan.
Uykusundan kabuslarla uyanan çocuk.
Rüyalarında korkulan kordan alevler.
Hıdrellez gibi üzerinden atla.
Sonra soğuk terlerle uyan.
Sabahlara ulaşmasın saat.

Devamını Oku
Ümit Alphan

Günaydın.
Sil bakalım hayata yazılmış cümleleri üstad.
Silgi kullan yazdıkların kurşunsa kalbe.
Tükenmez ise sevdan yırtma.
Karala.
Yarala gitsin hayatı.

Devamını Oku
Ümit Alphan

Benden anason koyun sözcükle.
Beyazlatın dünyayı ve kadehleri.
Sonra kaldırın kadehleri dünyaya.
Aşka için,
Yanında bir bardakta şiir.
Susuzluğumuza...

Devamını Oku
Ümit Alphan

Şıp,şıp diye yerde ses çıkardı,
Esmer alından düşen iki damla ter.
Davasının adı karın tokluğunaydı,
Akşam çoluk çocuk,
Et nerde, ekmek bekler.
İlk işe başladığında,yirmisindeydi ve gençti,

Devamını Oku
Ümit Alphan

Kilidi nasıl açarsın diye sordu bana hırsız.
Kırmayı düşündüm.
Olmazdı.
Maymuncuktan anlamazdım.
İkna etsem kilidi.
Adım ermişe çıkardı.

Devamını Oku
Ümit Alphan

Titredi iliklerinde hissederek aşkı.
Allah’ım altındaki adam çok yakışıklı.
-Yada sandı.
Denize inen yolda karşılaşmıştı.
Karşıdan gelirken numaradan omzuna çarpmıştı.
-Aslında adamda ona çarptı.

Devamını Oku
Ümit Alphan

Portakalı mandalinaya benzetip.
İkisininde suyunu çıkarmaktır.
Aynı bardaktan.
Ayrı pipetlerden.
Kimin fazla içeceğinin yarışırıdır aşk
Fazla suyunu çıkarmadan.

Devamını Oku