Ümidimin menzili olan ey sevgili!
Dil hanesinin dile geldiği demlerde sen gelirsin aklıma..
Senin sevgiden örülmüş mabedine bırakırım yüreğimi..
Eşkıya yürekli bu zamanda gelişlerim sanadır..
Sana çıkar,sana varır tüm yollarım..
Bir hayat sonsuzluğunda sana kurulu saatlerim...
Gelişlerim sana,gidişlerim sanadır...
Tenha iklimlerin karanlığında sana sığındı yüreğim...
Düştüğüm kördüğüm çıkmazlarından sanadır kaçışlarım...
Sehrin derin girdaplarından sanadır gelişlerim...
Bir ışık ver ötelerden ey sevgili!
Hiç sönmeyen bir ışık,
Aydınlat zifir karanlıklarımı...
Kayıt Tarihi : 3.10.2010 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)