Ümidi Kesemem Şiiri - Sinan Karakaş

ÜMİDİ KESEMEM

Sensin ilah, sensin Allah,
İşlese de kulun günah,
Bir günaha etsem bin ah,
Senden ümidi kesemem.

Varlığı var eden varsın,
Yalnızca sen bana yarsın,
Ne söylesem sen duyarsın,
Senden ümidi kesemem.

Akarsa aksın gözyaşım,
Belaya uğrasa başım,
Çatlasa da sabır taşım,
Senden ümidi kesemem.

Sensin benim tek ümidim,
Tövbe oldu can simidim,
Ben hep senin kulun idim,
Senden ümidi kesemem.

Ben günahkar ben acizim,
Sürüyor nefis tacizim,
Ruhuma gelmiş hacizim,
Senden ümidi kesemem.

Sensin ebed sensin ezel,
Senden daha yoktur güzel,
Yolunda olsam da gazel,
Senden ümidi kesemem.

Günahım çok boynum bükük,
Omuzumda binlerce yük,
Senden yoktur daha büyük,
Senden ümidi kesemem.

Hicabımla sana geldim,
Gah ağladım gahi güldüm,
Yalnızca sana eğildim,
Senden ümidi kesemem.

Sen Rabbimsin, benim kulun,
Felaha götürür yolun,
Yoktur sağın yoktur solun,
Senden ümidi kesemem.

Tövbe ettim kapındayım,
Var kıldığın yapındayım,
Zerre miktar çapındayım,
Senden ümidi kesemem.