Ümid'in işleri Şiiri - Kadir Orakçı

ÜMİD'İN İŞLERİ (keklikçi)

Bazı bağ belledi, bazı kaz güttü
Emirler köyüdür yurdu ümid'in
Tavukculuk yaptı, cücük büyüttü
Kümesine kıran girdi ümid'in

Pek mahirdi, her düğümü çözerdi
Kayalı'da su temizse yüzerdi
Derisinin rengi hemen bozardı
Yamacından güneş vurdu ümid'in

Ümit kahya, Hacakkı'nın torunu
Garibimin hiç bitmemiş sorunu
En sonunda bana açtı sırrını
Dağlar kadar derdi vardı ümid'in

Bir kaç süğüm soğan yolsa harimden
Tavuk keker elindeki dürümden
Toprak bile vazgeçerdi verimden
Hiç bitmezdi gardaş derdi ümid'in

Bir defterle üç okulu bitirdi
Diplomayı bedavaya getirdi
O talihli yıllarını yitirdi
Artık önündeki sur'du ümid'in

Nasipsizlik bırakmadı peşini
Ya sabır çekerek sıktı dişini
Karga kaptı büyüttüğü kuşunu
Hepten umudunu kırdı ümid'in

Omuzuna yabaltıyı asardı
İş yapmadan acıkırdı susardı
Patozdan romuğa saman basardı
O an her tarafı terdi ümid'in

Bebe belik yamacında sekince
Harman yerindeki suyu dökünce
Hakkı'ya dirgenle sopa çekince
Oda kafasını yardı ümid'in

Numunelik tüy yoğidi başında
Kel kalmıştı bu gencecik yaşında
Koştu durdu bir kekliğin peşinde
Sevdası göğnünü yordu ümid'in

Ağaçlara aşı yapsa tutardı
Ruzgar eser dalı kırıp atardı
Oda küser bir gölgeye yatardı
Kollarını sinek yerdi ümid'in

Balkonunu kafes ile süslese
Kuluçkadan üç beş yavru beslese
Keklik çıkıp sağa sola pislese
Evde işi biraz zordu ümid'in

Eksik olmaz ördeğiyle hindisi
Benim de kayınço olur kendisi
Nerden tanıdıysa şo mühendisi
Belka'yı başına sardı ümid'in

Abdest ile eli yüzü parladı
Taksi'yinen Ankara'yı turladı
Bu işlerde ümid'imi zorladı
Sanki kullandığı tır'dı ümid'in

Kadir ORAKCI